Różnice społeczne między Francją a Szwecją
W tym blogu poznasz różnice społeczne i kulturowe między dwoma wysoko rozwiniętymi krajami – Francją i Szwecją. Kraje te, które wydają się mieć ze sobą wiele wspólnego, w rzeczywistości wykazują zadziwiające różnice w sposobie życia i myślenia. Możemy więc porównywać kraje, stosując 5 kryteriów Hofstede’a: dystans wobec władzy, indywidualizm vs. kolektywizm, męskość vs. kobiecość, unikanie niepewności oraz orientacja długoterminowa vs. krótkoterminowa.
Indywidualizm vs kolektywizm
Drugim kryterium, które analizujemy, jest indywidualizm; oznacza on zaangażowanie pracowników w sprawy firmy oraz to, czy zachowują się oni indywidualnie, czy lojalnie wobec firmy. We Francji mamy pracę, którą można nazwać indywidualną, ale nie oznacza to, że nie ma pracy zespołowej.
Sytuacja nie różni się zbytnio od tej w Szwecji, która jest społeczeństwem raczej indywidualistycznym, gdzie praca jest wynagradzana według kryteriów dotyczących pojedynczego podmiotu, a nie grupy, gdzie decyzje są podejmowane raczej z myślą o własnym interesie, a nie o korzyściach grupy.
Męskość kontra kobiecość
Trzecim kryterium jest męskość lub kobiecość: mówimy o ideałach życiowych, które skłaniają ludzi do dokonywania zdecydowanych wyborów. Jeśli w danym kraju przeważają mężczyźni, oznacza to, że jego mieszkańcy bardziej koncentrują się na rywalizacji, wynikach i sukcesie. Z drugiej strony, jeśli kraj skłania się ku kobiecości, ludzie będą mieli ideały związane bardziej z jakością życia i współpracą społeczną, a więc z szacunkiem i troską o innych.
W tej dziedzinie Francja zajmuje zrównoważoną pozycję, skłaniającą się ku kobiecości, dzięki bardzo dobremu systemowi socjalnemu z tygodniem pracy wynoszącym zaledwie 35 godzin i około pięcioma tygodniami urlopu w ciągu roku, choć jest surowa pod względem godzin pracy. Ponadto klasa robotnicza to w większości mężczyźni. Jest to rozwiązanie wyjątkowe w skali wszystkich krajów europejskich.
Szwecja jest krajem kobiecym, społeczeństwo lubi równość i solidarność międzyludzką, a szczególną wagę przywiązuje się do życia osobistego i zawodowego, oferując elastyczne godziny pracy oraz czas wolny w pracy i poza nią.
Unikanie niepewności
Czwartym analizowanym przez nas kryterium jest unikanie niepewności. Kryterium to ocenia sposób, w jaki kraj lub społeczeństwo podejmuje decyzje dotyczące przyszłości, zmartwień, które mogą się pojawić w nieznanym momencie.
Francuzi nie mają żadnych zmartwień, ponieważ planują większość rzeczy i lubią być dobrze poinformowani, zwłaszcza w przypadku spotkań, a zwłaszcza negocjacji, czego sztandarowym przykładem są związki zawodowe: bardzo mało członków, ale o większym znaczeniu zbiorowym niż związki niemieckie, w których reprezentowana jest zaledwie ⅕ populacji pracującej. Francuzi doskonale sprawdzają się w przypadku technologii długoterminowych, takich jak elektrownie jądrowe czy przedsiębiorstwa kolejowe i lotnicze. Dlatego we Francji system jest bardzo dobrze zorganizowany i szanowany, z silnym i rozwiniętym systemem prawnym.
Szwedzkie społeczeństwo funkcjonuje w inny sposób niż francuskie, jest w nim więcej tolerancji dla odstępstw od reguł, a jeśli jakaś norma jest problematyczna lub przestarzała, nie ma problemu z jej usunięciem lub zmianą. Jest więcej swobody, jeśli chodzi o harmonogram, a nie za dużo staranności, jeśli chodzi o precyzję.
Orientacja długoterminowa a orientacja krótkoterminowa
Ostatnim kryterium jest orientacja długo- lub krótkoterminowa – mówimy tu o zdolności ludności, a zwłaszcza firm, do przystosowania się do zmian. Orientacja długoterminowa polega na akceptacji społecznych zmian kulturowych i przyjmowaniu zmian. Z drugiej strony, orientacja krótkoterminowa oznacza przywiązanie do tradycji kulturowych, a tym samym do korzeni kraju.
Francja jako kraj rozwinięty przyjmuje orientację długoterminową, jej obywatele są bardzo otwarci na nowe kultury i wykazują całkowitą tolerancję wobec tradycji innych niż francuska. Oczywiście należy tu dokonać rozróżnienia między aspektami społecznymi i politycznymi, a nawet przedsiębiorczymi. Francja stawia także na kształcenie młodych ludzi z myślą o przyszłości, inwestując coraz więcej i stosując metody edukacyjne importowane z Japonii, a także inwestując znaczne środki finansowe w integrację technologii w szkołach, zwłaszcza w ramach akademickich lub ministerialnych FabLabów lub poprzez wypożyczanie/darowanie sprzętu komputerowego uczniom szkół średnich.
Szwecja, nawet jeśli w nieco mniejszym stopniu niż Francja, ma również orientację długoterminową, jesteśmy raczej otwarci na zmiany i nie ma problemu ze zmianą tradycji.
Wniosek
Są to w skrócie różnice społeczno-kulturowe między Francją a Szwecją, jednak analiza ta nie dotyczy pojedynczych osób, lecz uwzględnia ogólne tendencje w danej populacji, z całą jej złożonością.