2020-1-ITA01-KA116-008100/CUP F26D20000120006 & 2021-1-IT01-KA121-VET-000010151 / CUP F75E19000120006

In de zomer van 2022 hebben we voor het eerst een groep jongeren uit Turijn verwelkomd: Beatrice, Matteo R., Matteo D., Stefano, Gian-Luigi, Michele, Tommaso, Lorenzo en Alex. Ze waren allemaal gespecialiseerd op het gebied van landbouw en/of kwekerij, dus hebben we ze dienovereenkomstig geplaatst. Deze groep had verschillende bijzonderheden! Lorenzo werd vergezeld door Alex, omdat hij het syndroom van Down heeft, en bleef twee weken in Nantes, in tegenstelling tot de rest van de groep. Maar nogmaals, de jongeren “spraken geen Frans”.

Zoals met alle groepen had ik de gelegenheid om vooraf via whatsapp contact met hen op te nemen, en de interviews werden in het Engels afgenomen. Een paar dagen later nam ik de cv’s mee om contact op te nemen met de bedrijven: ik ontdekte dat sommigen van hen min of meer Frans spraken, maar zag ervan af die informatie te delen: laat maar, ik schrijf voortaan alleen nog maar in het Frans in de groep: geen andere keus dan te werken haha. Bea, die echt geen Frans sprak, dwong zichzelf ertoe en … wat een vooruitgang! Matteo R. ging terug naar Italië met een B2-niveau, en Beatrice begreep perfect alles wat tegen haar gezegd werd, en slaagde erin zich uit te drukken in eenvoudige zinnen. Was de ERASMUS in Nantes effectief of niet?

De stages zijn goed verlopen, sommigen hebben zelfs een financiële vergoeding gekregen omdat de bedrijven zo tevreden waren over hun werk, dit is met name het geval van Matteo D., maar ook Stefano, Michele … ! We hebben ze veel gezien: het was een zeer hete periode, dus ik zat elke ochtend op hun rug om ervoor te zorgen dat de petten op waren en de zonnecrème was opgesmeerd: “merciii paaapaa”. De jongeren waren zeer betrokken bij hun verblijf en maakten er elk weekend gebruik van om naar La Baule, Pornic en andere steden met stranden te gaan, maar ook naar het Museum des Arts in Nantes. Deze groep was hier op hetzelfde moment als Green Thinking, en we hadden een groot feest georganiseerd op straat voor het muziekfestival: iedereen was er, maar ook enkele gastgezinnen en het was … episch!

Zoals bij alle groepen was het een genoegen hen te verwelkomen en de vooruitgang in autonomie te zien, en hen te zien veranderen. De verblijven verliepen goed, behalve voor Bea die helaas een korte week geblesseerd was: maar ze kwam de dagen met ons delen om zichzelf bezig te houden 🙂 Geweldige groep!